Εδώ Μεγανήσι… ( τα νέα μας )
Ξημερώματα Τρίτης 8 Μαρτίου και έχουμε πολλά, πάρα πολλά να πούμε για την εβδομάδα που πέρασε.(28/2-7/3)
Στο ξεκίνημά της, το νησί ήρεμο όπως πάντα στην καθημερινότητά του. Με ένα καιροφόρι περίεργο που έπαιζε με τα νεύρα μας και μας έβαζε να ποντάρουμε για τον καιρό του Σαββατοκύριακου. Είχαμε σχέδια βλέπετε…
Πάρτυ,Καρναβάλι, Κούλουμα κ.λ.π.
Περιμέναμε και κόσμο και είχαμε μεγάλη ανησυχία…
Μια ζέστη και ήλιο και μια βροχή και κρύο.
Και οι ντόπιοι μετεωρολόγοι με διαφορετικές προγνώσεις ο καθένας …
Οταν είχε ήλιο :- χαρά θεού παιδί μου, Καλοκαίρι θάχουμε το Σαββατοκύριακο.
Οταν έβρεχε : – Πάει! Δεν ξεπιάνει άλλο!
Κι άντε να μαντέψεις!
Το μόνο που μπορούσες να κάνεις είναι να ελπίζεις ότι όλα θα πάνε καλά.
Τις πρώτες μέρες όντως ο καιρός ήταν καλός. Ίδια κίνηση από πεζούς και οχήματα.
Υπήρχε όμως μια σχετική αναστάτωση ενόψει του τριημέρου. Ο Κώστας με επισκεπτόταν κάθε μέρα σχεδόν… Υπήρχαν διάφοροι λόγοι.
Τα ποιήματα, η δημοσίευση τους και η πορεία αυτής, καθώς και η στολή που έπρεπε να φορέσει στο άρμα σαν γητευτής των αλανιάρηδων. Κι αφού τα λύσαμε όλα στις πρώτες μας συναντήσεις μετά τα ξαναλέγαμε για να μην τα ξεχάσουμε.
Τό ‘κανε και λίγο επίτηδες για να ζηλέψει ο Ντίνος που τον ακολουθούσε κατα πόδας, χωρίς όμως να του αποκαλύπτει τα σχέδιά του.
Η Τετάρτη ξημέρωσε ηλιόλουστη και το νησί συνέχιζε την συνηθισμένη του πορεία. Στο ΚΑΠΗ δεν είδα κανέναν αυτή τη βδομάδα και παραξενεύτηκα.
(Ιλιάνα σου είχα και παππού αυτή τη φορά αλλά μάλλον ο δαίμων του φωτογραφείου skrom την θυσίασε κατα λάθος για εξοικονόμηση μνήμης )
Από Πέμπτη και μετά άρχισε να μπαίνει κόσμος.
[yframe url=’http://www.youtube.com/watch?v=yUm07agWkE8′]
Εδώ σας έχω φερυ. Είσοδος – Έξοδος από λιμάνι. Ωρα 2:45 – Πέμτη μεσημέρι.
Νεολαία περισσότερο που την κοπάνησαν μια μέρα νωρίτερα από τις σχολές τους και ήρθαν να γιορτάσουν μαζί μας. Σε κάποιους που είχαν από το καλοκαίρι νά ‘ρθουν φάνηκε λίγο έρημο το νησί- είχαν μείνει σε άλλη εικόνα-αλλά από την επομένη άλλαξαν γνώμη.
Άτυχος ήταν ο Θοδωρής και τα ξαδέλφια του που ενώ ήρθαν ορεξάτοι από την Τετάρτη για ένα σούπερ-τριήμερο ειδοποιήθηκαν για τον ξαφνικό χαμό του παππού τους και έφυγαν άρον-άρον. Πιο άσχημο ήταν για τον Αλέξη που ταξίδεψε από Ισπανία για να είναι στο νησί αυτές τις μέρες . Δεν πειράζει παιδιά η ζωή έχει και αναποδιές. Ζωή σε σας και στους δικούς σας. Έρχεται Πάσχα…Αλέξη φιλιά στο Μανουέλ…
Ο Μάνος πάλι με τον Κωστή μια χαρά πέρασαν, όπως και οι υπόλοιποι νεαροί, όσοι δεν αρρώστησαν τουλάχιστον. Γιατί λίγο το ξενύχτι, λίγο ο καιρός και πολύ το κακό μάτι το μισό νησί κρεβατώθηκε πριν το καρναβάλι, και το άλλο μισό μετά….
Μια φοβερή ίωση ήρθε και έδεσε την κατάσταση και είμασταν όλοι ενναλάξ με φάρμακα. Ευτυχώς που δεν έπαθε τίποτα η Ρενα και είχαμε γιατρό!
Παρασκευή και ένα ευχάριστο γεγονός έφτασε στα αυτιά μου. Ένα κοριτσάκι ήρθε στον κόσμο κάνοντας ευτυχισμένους τους γονείς του Ελένη και Πάνο. Γερό και ευτυχισμένο, νέο μέλος στην Μεγανησιώτικη κοινωνία. Καλώς ήρθες μικρούλι. Άντε να ξαναπάρει τα πάνω της η νέα γενιά και το σχολείο μας. Κι από ότι άκουσα επίσης ετοιμάζεται για μόνιμη μετακόμιση από την μεγαλούπολη άλλη μια νέα οικογένεια που θα προσθέσει δυό ακόμα μαθητές το σχολείο και νέο κόσμο στο νησί μας. Καλώς να ‘ρθείτε κα καλό ξεκίνημα παιδιά.
Παρασκευή βράδυ και άρχισε το γλέντι….
Όλο το νησί χόρευε εκείνο το βράδυ. Οι μεγαλύτεροι στο χορό του Πολιτιστικού και οι μικρότεροι στον χορό των μαθητών. Με κέφι διάχυτο μικροί και μεγάλοι χόρεψαν μέχρι πρωίας. Οσοι δεν συμετείχαν στους χορούς σκόρπισαν στα άλλα μαγαζιά του νησιού στηρίζοντας την ντόπια οικονομία που τον τελευταίο καιρό αιμορραγούσε.
Έτσι κανείς δεν είχε παράπονο…
Σάββατο και η κίνηση στο ζενίθ της. Για πρώτη φορά το Μεγανήσι είχε τόσο κόσμο αυτές τις μέρες.
Ο καιρός χάλια αλλά το κέφι αμείωτο…Τα άρματα ετοιμάζονταν για την αυριανή τους εμφάνιση. Τα παιδιά φόρεσαν τις στολές τους και ετοιμάστηκαν για πρόβα τζενεράλε πριν την παράσταση.
Το πατάρι είχε στηθεί στην πλατεία αλλά η βροχή κάθε τόσο τόκανε ακατάλληλο για πρόβα. Και δώστου μάπα και σφουγγάρισμα με πανί για να μην γλυστράει.
Η Γιωργία και τα παιδάκια μες την ανησυχία. Θα βρέξει; Δεν θα βρέξει; Τελικά μετά από πολλά πολλά εμπόδια η πρόβα έγινε και το γκρούπ ετοιμάστηκε καθ όλα για την μεγάλη παράσταση.
Σχεδόν έτοιμος και ο Καρνάβαλος με μερικές λεπτομέρειες -λέμε τώρα-για την Κυριακή το πρωί.
Κι αφού άλλοι γλέντησαν μέ την ψυχή τους και κοιμήθηκαν ως το μεσημέρι της Κυριακής κάποιοι άλλοι ξύπνησαν πρωί και πριν προλάβουν να ξεκουραστούν έτρεξαν να φροντίσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες της παρέλασης, και τις τελευταίες πινελιές των αρμάτων.
Η ώρα 12 και ο Καρνάβαλος έτοιμος για την παρέλαση. Η Τρόικα σε όλο της το μεγαλείο.
Μπροστάρης και πρώτο θύμα της Γουρούνας Μερκελ, ο Γιωργάκης που οι φοβεροί μας καλλιτέχνες τον κάμανε μονάτο.
Οι αλανιάρηδες έφτασαν λίγο αργότερα και τοποθετήθηκαν στο κλουβί τους.
Ήταν λίγο ατάλικοι βέβαια αλλά τους διπλασιάσαμε κι αντί για δύο ρίξαμε τέσσερις στην αρένα.
Ο προμηθευτής Φλίππος μας διαβεβαίωσε ότι ήταν από κλωσσούρα και θα επακολουθούσε σκληρή μάχη, αλλά όταν φτάσαμε στην πλατεία …κότα ο αλανιάρης!
Σχεδόν παραδόθηκε στα χέρια των πειρατών ένας ένας με την σειρά του…Καλοφάωτοι και καλοχώνευτοι.
Συμβουλή: Πρίν τους φάτε ταίστε τους για κάνα μήνα καλαμπόκι και φύραμα να πιάσουνε λίγο ξίγκι. Του χρόνου υποσχόμαστε να ‘ναι παχύτεροι. Είναι λίγο δύσκολο αυτή την εποχή να βρείς νταβραντισμένους κοκόρους αλλά θα προσπαθήσουμε. Το πολύ πολύ να βάλουμε γάλους…
Την παράσταση όμως έκλεψε το χορευτικό της Γιωργίας.
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το θέαμα.
Χαριτωμένα, αστεία ,πανέμορφα κορμάκια λικνίζονταν σε ρυθμούς λάτιν, ταγκό και ρούμπας με την καθοδήγηση της δασκάλας τους πάνω στο πατάρι .
Λές και χόρευαν χρόνια τα παιδιά, είχαν μπεί στο πετσί του ρόλου και με την ερμηνεία σε πρόσωπο και σώμα ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους.
Καταχειροκροτήθηκαν από όλον τον κόσμο που θαύμασε δασκάλα και μαθητές.
Ο Κλόουν δυστυχώς δεν μπόρεσε να κάνει πολλά. Τα λίγα παιδάκια που έμειναν στην πλατεία κρύωναν. Με το ζόρι εξάλλου βαστάγαμε την βροχή και το κρύο και οι γονείς με το δίκιο τους μάζεψαν τα παιδάκια στο σπίτι. Υποσχέθηκε όμως ότι την επόμενη φορά θα επανορθώσει.
Την Κυριακή το βράδυ βγήκαν και όσοι δεν είχαν βγεί. Αυτό που παρατηρήθηκε ήταν ότι φέτος δεν υπήρχαν πολλοί μπασάκοι. Το μνημόνιο φαίνεται μας έριξε και την ψυχολογία. Τρείς που είδα πάντως δεν γνωρίζονταν. Ο καλύτερος μοσκαράς ήταν ο Φερέ ο σκύλος του Θωμά… τα ζώα φετος είχαν την τιμιτική τους στο καρναβάλι μας. Γουρούνες, αρκούδες, σκυλιά και κοκκόρια τά ‘δωσαν όλα.
Και αισίως φτάσαμε στην Καθαρά Δευτέρα. Τα τραπέζια είχαν στηθεί στην πλατεία στο Βαθύ. Οι λαγάνες οι χαλβάδες και οι φασολάδες αχνιστές και μυρωδάτες αλλά ο κακός καιρός δεν άφησε τον κόσμο να φύγει χορτάτος. Οι λίγοι τολμηροί που ξεπόρτισαν μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν το κρύο πήραν τα πιατάκια τους και επέστρεψαν σπίτι. Έφαγαν και ετοιμάστηκαν για αναχώρηση. Πολλοί και οι κρεβατωμένοι. Η ίωση εξαπλώθηκε αστραπιαία και έριξε και όσους την είχαν γλιτώσει στο κρεβάτι. Ακόμα ταλαιπωρεί πολύ κόσμο.
Από Δευτέρα απόγευμα άρχισε η επιστροφή και κορυφώθηκε σήμερα το πρωί. Ο δρόμος της επιστροφής ήταν πολύ κουραστικός. Η πολλή κίνηση και η κακοκαιρία ταλαιπώρησαν τον κόσμο που με βαριά καρδιά άφησαν πίσω τους το νησί και ανανέωσαν το ραντεβού τους για το Πάσχα, αν όχι για το τριήμερο της 25ης Μαρτίου….
Κάποιος ξεχασιάρης γύρισε στην Αθήνα χωρίς τα κλειδιά του σπιτιού του και έμεινε φιλοξενούμενος… Όποιος δεν έχει μυαλό έχει φίλους αγόρι μου…
Έτσι είναι. Άμα έρχεσαι για δυο μέρες και αυτές κοιμάσαι !!! Τρέχα τώρα στα ΚΤΕΛ.
Και έτσι φτάσαμε στο τέλος και αυτής της βδομάδας. Αύριο θα γιορτάσουμε την ημέρα της γυναίκας. Πείτε μας χρόνια πολλά καλέ…
Και σείς άντρες μη γελάτε γιατί αν αποφασίσουμε να το πάρουμε στα σοβαρά ….αλοίμονό σας.
Αυτά τα νέα μας ως τώρα.
Ελπίζουμε να είχατε όλοι καλή επιστροφή και να περάσατε καλά το τριήμερο.
Από εμάς Καλή Σαρακοστή και πολλά περαστικά στους αρρωστούληδες.
Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα.
Καληνύχτα από Μεγανήσι….
iliana katopodi
9 Μαρτίου 2011 @ 00:46
Μπραβο ξανα Έλλη!! μας εβαλες για τα καλα στο κλιμα των γιορτων στο Νησι. Οσο για τη φωτογραφια του παππου ελπιζω την επομενη φορα να την ανεβασεις! φιλια απο την παγωμενη Αθηνα!
Έλλη Καββαδά
10 Μαρτίου 2011 @ 10:56
Ιλιάνα βρήκα παπού τελικά.Ηταν στην μνήμη της μηχανής.Τον βάζω την επόμενη βδομάδα.
Κώστας "Σκρομ" Κανέλλος
9 Μαρτίου 2011 @ 02:48
Ο Δαίμων του φωτογραφείου να επισημάνει τα εξής:
Έλλη , Ηλιάνα η φωτό τραβήχτηκε αλλά λόγω πλήρης κάρτας αποθηκεύτηκε στη μνήμη της φωτογραφικής.
Του πάτερα μου και τον άλλων καπητζήδων, τους κακοφάνηκε που δε ήταν εξώφυλλο αυτή την εβδομάδα. Οχι οτι δε το είχαν μυριστεί για τη παρακάμερα, ίσα ίσα που τους άρεσε κιόλας αλλά τους χάλαγε το σκηνικό το μπετόν.
Τώρα η παρακάμερα πότε με αποθανάτησε, χαμπαρι δε πηρα!
Και τέλος μου αρέσει που ο ξεχασιάρης μέχρι να κανονίσει τα της διαμονής του χτες βράδυ μπορεί να έφαγε κρύο στο δασάκι που άραξε αλλά στο «Μαγεμένο δάσος» είχε ασύρματο και ήταν online !
Πάνος Α. Κονιδάρης
10 Μαρτίου 2011 @ 09:52
Ταλαιπωρία χωρίς λόγο για το ξεχασιάρη.. Μου φαίνεται όταν έρχεται στο Μεγανήσι θολώνει το μυαλό του, ειδικά τα βράδια!!! Καλή σαρακοστή να χουμε και γρήγορα..οι Μέρες του Πάσχα έρχονται..Ολο και κάτι θα ξεχάσω!!!! χαχαχα