Aναφορά στην περίφημη επένδυση στο Κεφάλι
Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, σύμφωνα με πληροφορίες, η κατασκευή του δρόμου στο Μεγανήσι Λευκάδας με σκοπό την επιχείρηση εκμετάλλευσης τεράστιας έκτασης άνω των 3.000 στρεμμάτων που έχει στην κατοχή του ο Βρετανός μεγαλοτραπεζίτης Ρότσιλντ.
Σκοπός του είναι η δημιουργία υπερπολυτελών κατοικιών, 14 τον αριθμό που θα πουληθούν σε ξένους κροίσους, με τον Ρ. Αμπράμοβιτς να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά δύο επαύλεων. Η διάνοιξη του δρόμου στην περιοχή «Κεφάλι» του Μεγανησίου έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στο νησί μεταξύ αυτών που θέλουν την επένδυση και όσους αντιδρούν. Ο Τζ. Ρότσιλντ είχε αγοράσει το 2005 την έκταση, ουσιαστικά όλη τη νοτιοδυτική χερσόνησο του νησιού έναντι 6 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τοπικούς παράγοντες, ο δρόμος -που θεωρείται απαραίτητος για την επένδυση- προχωρά και αναμένεται να ξεκινήσει και η κατασκευή των 14 πολυτελών κατοικιών στη μοναδική αυτή έκταση, που κατέχει ο Βρετανός κροίσος.
πηγή http://www.ered.gr
Γαβρίλης Γιώργος
2 Μαρτίου 2011 @ 17:58
Ερώτηση. Πιστεύετε ότι θα επενδύατε σε ακίνητα?Απάντηση (κ. Ρότσιλντ) “Κοιτάξτε να δείτε, είμαι στην Ελλάδα εδώ και σαράντα χρόνια. Εχω απολαύσει την Ελλάδα, είμαι εδώ όχι για επαγγελματικούς λόγους αλλά επειδή λατρεύω τον τόπο και θέλω τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου να το χαίρονται κι αυτοί. Είμαι επενδυτής στην Ελλάδα – οχι επιχειρηματικά. Πιστεύω στην Ελλάδα. Βρίσκομαι εδώ για να επισκεφτώ ένα κτήμα που αγόρασα πρόσφατα, όχι εκείνο που έχω στην Κέρκυρα αλλά εκείνο που βρίσκεται στο Μεγανήσι.
Τη στιγμή αυτή ανοίγω έναν δρόμο και ελπίζω ότι τα παιδιά και τα εγγόνια μου θα χτίσουν εκεί τα σπίτια τους. Δεν το βλέπω εμπορικά.
Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα μέρη στον κόσμο.
Γιατί λοιπόν να περιπλέκουμε τα πράγματα?”
Αυτά μας διαβεβαίωνε με ‘αρθρο του στο Μεγανήσι νεα ,αλλά και στην προσωπική του ιστοσελίδα ο δημοτικός σύμβουλος Σπύρος Μάλαμας προεκλογικά.Τελικά μπίζνες η οικογενειακό θέρετρο της οικογένειας;Όπως και να χουν τα πράγματα ένα σημαντικό κομμάτι του Μεγανησίου θα αποτελεί «άβατο» για τους κατοίκους και επισκέπτες τους.Ευτυχώς προσφάτως κρατήσαμε και βίντεο να το δείχνουμε με καμάρι στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας,ίσως και μερικοί απο μας τιμηθούμε με αντριάντες και αποτελέσουμε τους σύγχρονους «ήρωες» της παγκοσμοιοποίησης,μπορεί μάλιστα να τιμώμαστε επάξια του Δημοτσέλιου οπλαρχηγού και να δεχόμαστε δάφνες και λιβάνια!Όλα να τα περιμένει κανείς ακόμα και ‘οπως στο Νυδρι΄βγαίνοντας απο το φερι-μποτ αντικρύζουμε το άγαλμα Ωνάση, έτσι και στο Μεγανήσι να έχουμε τα δικά μας πρότυπα.
Νίκος Κουλούρης
2 Μαρτίου 2011 @ 20:42
Θα παρακαλούσα τους φαρμακοποιούς της Χώρας και σάς κύριε Κονιδάρη προσωπικά ,μην ξανακάνετε απεργία ,γιατί μας δημιουργείτε σοβαρό πρόβλημα.
Παναγιώτης Κονιδάρης
2 Μαρτίου 2011 @ 20:49
@Ν.Κουλούρης
Θα μπείτε στον κόπο να μας περιγράψετε και τη φύση του σοβαρού προβλήματος, πριν εισηγηθώ στο σύλλογό μου το αίτημά σας; 🙂
Νίκος Κουλούρης
2 Μαρτίου 2011 @ 21:04
«εἴπατε τῷ βασιλεῖ, …………. οὐ μάντιδα δάφνην»
Παναγιώτης Κονιδάρης
2 Μαρτίου 2011 @ 21:59
«…ου παγάν λαλέουσα, απέσβετο και λάλον ύδωρ».
Κι αφού έκλεισε το μαντείο των Δελφών, πρέπει να μαντέψω μόνος μου, να υποθέσω;
Παναγιώτης Κονιδάρης
2 Μαρτίου 2011 @ 22:06
Εντάξει, αυτά παθαίνω όταν περνάω όλη μέρα συνταγές. Με την τρίτη τό ‘πιασα. 🙂
Γαβρίλης Γιώργος
3 Μαρτίου 2011 @ 10:08
Ο χρησμός αυτός είναι ψευδέστατος από την πρώτη ως την τελευταία του λέξη και είναι ένα χριστιανικό εφεύρημα που επινοήθηκε, 700 χρόνια αργότερα από αυτόν τον υποτιθέμενο χρησμό, από τον Βυζαντινό χρονογράφο και μοναχό, Γεώργιο Κεδρηνό, ο οποίος έζησε προς το τέλος του 11ου και στις αρχές του 12ου αιώνα μ.Χ. Αγαπητοί μου μπορεί να μην έχω την μόρφωσή σας ή την πολυπραγμοσύνη του φίλου μου του φαρμακοποιού. Είχε γράψει γι΄αυτήν σε καποιο σχόλιό του παλιότερα. Δε νομιζω ότι δεν μπορούσατε να διακρίνετε την ειρωνία μου στο σχόλιό μου στο τέλος. Λέτε να έχω να έχω τις εμμονές του Ιουλιανού του Παραβάτη για να θέλω φάρμακα; Ντροπή σας! Φαίνεται ότι το αίσθημα ανωτερότητας κάποιων που θέλουν σε κάθε περίπτωση να προβάλουν επειδή δεν αντέχουν κριτική και αλήθειες είναι επικίνδυνο. Κυρίως όταν συμετέχουν στα κοινά γιατί από κάτι τέτοιες αντιλήψεις η ανθρωπότητα υπόφερε.
Παναγιώτης Κονιδάρης
3 Μαρτίου 2011 @ 10:35
Πάντως απ’ ότι κατάλαβα όλο εγώ την πληρώνω, φταίω-δε φταίω. 🙂
Γαβρίλης Γιώργος
3 Μαρτίου 2011 @ 10:59
Ειλικρινά λυπάμαι,Παναγιώτη από σένα δεν περίμενα να διολισθαίνεις και να αυτοπαγιδεύεσαι σε τέτοιου τύπου σχόλια.Έλεος,τόσο πια η υποβάθμιση και ο εκμηδενισμός της οποιαδήποτε προσωπικότητας,κύριοι δεν σας έδωσα ποτέ τέτοιο δικαίωμα και αν έχετε κάτι να μου προσάψετε, στα ίσια αν φοράτε αντρικά εσώρουχα.
Παναγιώτης Κονιδάρης
3 Μαρτίου 2011 @ 11:42
Αγαπητέ κύριε Γαβρίλη, πραγματικά δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς ακριβώς «διολίσθησα και αυτοπαγιδεύτηκα». Αδυνατώ επίσης να καταλάβω από που ορμάται αυτή η αίσθηση που σας κατατρύχει, ότι όλοι θέλουν το κακό σας και όλοι σας κρύβουν κάτι για να σας βλάψουν.
Η εντελώς προσωπική μου άποψη (που δεν απηχεί απαραίτητα και αυτή της συντακτικής ομάδας και την οποία σας έχω ήδη καταθέσει σε προσωπικό μέιλ), είναι ότι διαρκώς είστε με το σπαθί ξεθηκάρωτο και το στρέφετε κατά δικαίων και αδίκων. Χρησιμοποιείτε δε χαρακτηρισμούς που δεν αρμόζουν σε ήρεμους ομιλητές και που μερικές φορές αγγίζουν (αν δεν τα ξεπερνούν κιόλας) τα όρια της προσβολής («αντρικά εσώρουχα» κτλ). Εσχάτως διακρίνω και μια έλλειψη χιούμορ.
Σε κάθε περίπτωση όμως υπερασπίζομαι την ελευθερία του λόγου σας και έχω την υποχρέωση (σα διαχειριστής) να υπερασπιστώ και την προσωπικότητά σας από ανοίκειες επιθέσεις, αν και εφόσον σας γίνουν. Μην ξεχνάτε όμως ότι τα ίδια ακριβώς δικαιώματα διατηρούν και όλοι οι άλλοι επισκέπτες του ιστολογίου.
Αν λοιπόν πρέπει ντε και καλά να κατηγορείτε πάντα κάποιον, διαλέξτε εμένα, να ξεμπερδεύουμε.
Απ. Γατής
3 Μαρτίου 2011 @ 20:04
Παναγιώτη, ευχαριστώ 🙂
Γαβρίλης Γιώργος
3 Μαρτίου 2011 @ 12:03
Τα αντρικα εσώρουχα δεν αποτελει ύβρης στο ελληνικό λεξιλογιο τουναντίον είναι ίσως τιμητική έκφραση για όσους το αντιλαμβάνονται,χωρις να υποβαθμίζει καθόλου και τα γυνακεία που έχουν κι αυτά την αίγλη τους.
Ολφ
3 Μαρτίου 2011 @ 14:25
Κύριοι κύριοι να πω;;;
Να πω λοιπον:
Σε οποιοδηποτε άρθρο που θα αναρτηθει, ακολουθει διαδικτυακή αντιπαράθεση επι προσωπικου.
Εμεις οι ΑΛΛΟΙ τι φταιμε ;
Αυτα προς το παρον και θα κανω πολλα φεγγαρια να ξαναμιλησω. (ουγκ).
Απ. Γατής
3 Μαρτίου 2011 @ 15:36
Για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι κι εγώ στη θέση του Γ. Γαβρίλη θα αντιδρούσα παρόμοια, αν υποθέσω ότι το σχόλιο του κ. Κουλούρη δεν αναφερόταν στα της απεργίας του φαρμακευτικού κλάδου, αλλά ήταν «μπηχτή».
Τώρα, επειδή παραπονέθηκες ότι φταις δε φταις εσύ την πληρώνεις, αυτό αγαπητέ Παναγιώτη έχει να κάνει ότι δεν είσαι μόνο ο φαρμακοποιός του χωριού, αλλά είσαι και δημόσιο πρόσωπο, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Ένα πρόσωπο αναφοράς για τους δημότες και πολίτες του Μεγανησίου.
Μέσα, λοιπόν, από την αναφορά σου ότι ως διαχειριστής του ιστολογίου οφείλεις να προστατεύεις όλους όσοι μέσω απρεπών σχολίων στοχοποιούνται ή θίγονται, δυστυχώς ή ευτυχώς συμβαίνει το εξής, και το γνωρίζεις: Δεν είσαι για τους Μεγανησιώτες διαχειριστής μόνο του Meganisi Times, αλλά είσαι και ένας εκ των εκλεγμένων, ένας αιρετός της τοπικής κοινωνίας. Και ως τέτοιος θα πρέπει να συμβάλλεις τα μέγιστα, ώστε να προστατεύεις και μέσα από την παράλληλη ασχολία σου ως διαχειριστής του Meganisi Times τους πολίτες σου/δημότες σου, όταν αυτοί δέχονται τέτοιες ανοίκειες επιθέσεις.
Αν έχεις σφάλλει κάπου, εγώ δεν σου καταλογίζω πρόθεση, είναι, ότι αποδεχόμενος κατά τα λεγόμενά σου τα υπονοούμενα του κ. Κουλούρη ως χιούμορ, προσέβαλες τον κ. Γαβρίλη. Η ισορροπία και η προστασία δεν τηρήθηκαν με ίδια μέτρα και σταθμά.
Τώρα ρε συ Παναγιώτη, αν πιστεύεις ότι το να χρησιμοποιεί κάποιος θιγόμενος προσβλητικούς χαρακτηρισμούς (βλ. «αντρίκια εσώρουχα») είναι πολύ χειρότερο από το να αποκαλεί κάποιος έναν αναγνώστη του ιστολογίου σου και πολίτη του δήμου σου ως «πειραγμένο», επικαλούμενος την όποια αρχαιογνωσία του, και να το αποδέχεσαι ως χιούμορ και να περιμένεις ο θιγόμενος να γελάει, δε νομίζω ότι είναι και ό,τι καλύτερο γι΄ αυτόν που αισθάνεται ότι αδικείται. Δηλαδή ο ήρεμος ομιλητής μπορεί να λέει και να υπαινίσσεται ό,τι θέλει και να αξιολογείται με περισσή επιείκεια επειδή ακριβώς είναι ήρεμος;
Σ’ ευχαριστώ και να με συγχωρείς.
Αννα Σπ.Κατωπόδη
3 Μαρτίου 2011 @ 19:08
@Γ.ΓΑΒΡΙΛΗΣ
1.»Αυτά μας διαβεβαίωνε με άρθρο του στο Μεγανήσι νεα ,αλλά και στην προσωπική του ιστοσελίδα ο δημοτικός σύμβουλος Σπύρος Μάλαμας προεκλογικά»????(δικό σας)
Είναι ειρωνικό αυτό???
2.Που ακριβώς ανέφεραν το όνομά σας οι κ.κ Κουλούρης & Κονiδάρης?
3.Λειτουργείσατε συνειρμiκά ? δικό σας το πρόβλημα.
@Α.ΓΑΤΗΣ
«Για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι κι εγώ στη θέση του Γ. Γαβρίλη θα αντιδρούσα παρόμοια, αν υποθέσω ότι το σχόλιο του κ. Κουλούρη δεν αναφερόταν στα της απεργίας του φαρμακευτικού κλάδου, αλλά ήταν «μπηχτή»»
(Δικό σας)
«κάποιος ίσως συμπλήρωνε και τα του θεού τω θεώ»!!!!
ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΩ ΕΙΠΑΤΕ!!
Ερωτώ αν είχατε υποθέσει κάτι άλλο, ποια θα ήταν η θέση σας, στην νέα σας υπόθεση?
Πιστεύω ότι από λανθασμένη βάση (υποθετική) ,βγαίνουν και λάθος υποθετικά συμπεράσματα.
π.χ.
Το ΜΠΟΥΖΟΎΚΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟ, Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟ ,ΑΡΑ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ!!
Αυτή είναι μια λάθος μεταβατική ιδιότητα λέμε εμείς στα μαθηματικά.
Αν υποθέσουμε ότι ο Κος Κουλούρης ήταν άρρωστος και λόγω έλλειψης φαρμάκων επιδεινώθηκε η κατάστασή του ,τι συμπέρασμα θα βγάζατε??
Είναι πάντως άσχημο πράγμα η παντελής έλλειψη της αίσθησης του χιούμορ
Καλές Απόκριες.
Απ. Γατής
3 Μαρτίου 2011 @ 21:20
Αγαπητή μου κυρία,
εσείς, οι μαθηματικοί εννοώ, το αποκαλείτε μεταβατική ιδιότητα. Μάλλον θα πρέπει να εννοούσατε επαγωγική σκέψη, διότι και στις αναφορές σας – αποσπάσματα των γραφόμενών μου αλλά και στην τελευταία σας ερώτηση αυτήν χρησιμοποιείτε, προκειμένου να καταλήξετε σε ερμηνεία.
Επιτρέψατέ μου να σας ευχηθώ και γω με τη σειρά μου ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ.
Γαβρίλης Γιώργος
3 Μαρτίου 2011 @ 22:36
Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας να συνηγορήσετε εναντίον μου΄,λόγω εμφανής συγγένειας με τους εμπλεκόμενους, διακυνδινεύοντας να κατηγορηθώ ως μισογύνης το ήθος μου μου απαγορεύει να μην απαντώ απρεπώς σε κυρίες, σας εύχομαι ολόψυχα καλές Απόκριες.
diable
4 Μαρτίου 2011 @ 11:57
Φοβάμαι πως με αυτού του είδους τους διαλόγους το επίπεδο της ιστοσελίδας σας θα βρεθεί στον πάτο…….
Λυπάμαι γιατί ξέρω πως στηρίζεται σε αξιόλογα πρόσωπα.
rania
4 Μαρτίου 2011 @ 15:10
ΣΥΜΦΩΝΩ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΣΧΕΤΑ ΕΠΑΝΑΛΒΑΝΟΜΕΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
Νίκος Κουλούρης
4 Μαρτίου 2011 @ 16:39
Η ανάρτηση αφορούσε την επένδυση στην περιοχή ΚΕΦΑΛΙ ΜΕΓΑΝΗΣΙΟΥ με έναν επενδυτή που άλλα δηλώνει τη μιά και άλλα την άλλη,είμαι Κερκυραίος και δεν γνωρίζω τον κο Γαβρίλη,κατ’έπέκταση όλες σας οι τοποθετήσεις και διαμάχες ,ήταν «εκ των ουκ άνευ».
Απλά σας αρέσουν οι διαμάχες και οι «υποθέσεις»,ίσως πρέπει να κάνετε όλοι αυτοκριτική και να μάθετε τι σημαίνει «χιούμορ»!
Ασχοληθήκατε με το το δένδρο και χάσατε το δάσος!
Κύριε Κονιδάρη λυπάμε για την εξέλιξη,πάντως σίγουρα έχετε πολλά κουράγια και μεγάλη καρδιά,νά είστε καλά!
Βησσαρία
4 Μαρτίου 2011 @ 17:28
Δηλαδη ανθρακες ο θησαυρος;
STRATOS KATOPODIS
4 Μαρτίου 2011 @ 18:01
Kυριε Κουλουρη αστα θα τα βρουμε μονοι μας.Δε θελουμε συμβουλες απο Κερκυρα.Οχι οτι εχω τιποτα με τους κερκυραιους αντιθετα τους συμπαθω.Ομως και Δημο εχουμε και ατομα αξιολογα να βρουμε την ακρη μονοι μας.ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.Ελπιζω να καταλαβατε..Χαιρετισμους Αχιλειο και παλιοκαστριτσα.
Παναγιώτης Κονιδάρης
4 Μαρτίου 2011 @ 20:03
@Ολφ
Γιατί; Μίλησες πολύ, σα γριά Ινδιάνα;
Πάντως έχεις δίκιο.
@Αποστόλη
Μαζί τα είπαμε τηλεφωνικώς 🙂
@diable
Η συντακτική επιτροπή καθορίζει τους κανόνες του διαλόγου (που δεν τους έχει υπερβεί κανείς θέλω να πιστεύω). Το επίπεδο του διαλόγου όμως το καθορίζουν κάθε φορά οι συνομιλητές.
@rania
Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε τον δραγάτη του λόγου (αν και κάποιοι προσπάθησαν να μας κατηγορήσουν και γι’ αυτό). Πιστεύουμε ακράδαντα στην ελευθερία του λόγου, στο βαθμό που δεν καταδυναστεύει ή δεν διαβάλει άλλους. Και η δικιά μας ευχή πάντως είναι οι τοποθετήσεις να είναι πιο κόσμιες και οι συζητήσεις εντός θέματος.
@Νίκος Κουλούρης
Αγαπητέ κύριε, συγγνώμη αν μπλεχτήκατε χωρίς να φταίτε. Είστε πάντα ευπρόσδεκτος.
@Στράτος Κατωπόδης
Φίλε Στράτο, και η παραδοσιακή μεγανησιώτικη φιλοξενία;
🙂
Καλό τριήμερο σε όλους!
STRATOS KATOPODIS
4 Μαρτίου 2011 @ 20:39
Παντα υπαρχει η μεγανησιωτικη φιλοξενια Παναγιωτη.Αλλα μονο Φιλοξενια…..μεχρι εκει.Καλες Αποκριες σε ολους.
Γαβρίλης Γιώργος
5 Μαρτίου 2011 @ 18:25
κύριε Κατωπόδη,μην μπαινεται στον κόπο, δεν υπάρχει τέτοιο άτομο,εγώ τον προκαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου,δίνω και την άδεια στο Μεγανήσι τιμες να δώσει το email μου και το τηλέφωνό μου υπάρχει στο κατάλογο μιας και είμαι επαγγελματίας,ευκαιρία δε να γνωριστούμε κύριε Κουλούρη.Αλλά μάλλον για μεγανησιωτοκούλαρο μου φαίνεται!
rania
4 Μαρτίου 2011 @ 22:20
Ειχαμε ενα αγροτικο γιατρο με το επιθετο Κουλουρης ειπε οτι θα εβαζε ενα χωριο μας στο βιβλιο γκινες…
Ολφ
4 Μαρτίου 2011 @ 22:59
για λεγε…
Παναγιώτης Κονιδάρης
5 Μαρτίου 2011 @ 12:01
Ο Σωκράτης ο Κουλούρης, το τρελοκομείο! Αυτός ήταν μόνος του για το βιβλίο Γκίνες. Χωρίς αστεία, εξαιρετικό παιδί και γιατρός. Τώρα νομίζω βρίσκεται στο Γενικό Κρατικό στη Νίκαια.
olf
5 Μαρτίου 2011 @ 16:44
Α ο Σώκρατες, ειμαστε και γειτονοι στις δουλειες μας.
Οντως εξαιρετικος.
ρανια
4 Μαρτίου 2011 @ 23:19
περιμενε τηλεφωνο
Γαβρίλης Γιώργος
6 Μαρτίου 2011 @ 10:09
Καλά,αφού ο ίδιος είναι «μάλαμα» άνθρωπος και λόγω ευθιξίας δεν μου απαντά,μήπως κανείς από τους συμπολίτες μου που έσπευσε να παραταχθεί όχι με τον ντόπιο συνδημότη του αλλά με κάποιον έξω από το νησί μπορεί να μας πληροφορήσει για το συγκεκριμμένο άτομο που υπερασπίστηκε μήπως καταλάβω κι εγώ το χιούμορ του και το υιοθετήσω;Μήπως εσείς κύριε Γατή που σπεύσατε να καλύψετε τον Πρόεδρο;
ολφ
7 Μαρτίου 2011 @ 16:56
Γιώργο, άλλος ο Σωκράτης που ειναι μάλαμα κι άλλος ο Νίκος που δεν τον ξέρουμε. Μην μπερδευεσαι κολέα.Αλλωστε ο Σωκρατης δεν ξερει καν -φανταζομαι- οτι εχει αναφερθει εδω το όνομά του.
Γαβρίλης Γιώργος
7 Μαρτίου 2011 @ 18:53
Αγαπητέ Γιώργο,οι πληροφορίες μου σε θέλουν αξιόλογο άτομο και η γνώμη της κοινωνίας έχει βαρύνουσα σημασία στην προσωπική μου άποψη.Κανείς δεν μίλησε για τον εξαίρετο Σωκράτη Κουλούρη που λόγω σπουδων του στην Ιταλία,αλλά και της γνώμης του περι ομοιοπαθητικής είχαμε πολλά κοινά σημεία.Μίλησα για τον ανύπαρκτο Νίκο Κουλούρη,μεγανησιώτικο εφεύρημα που κάποιοι έσπευσαν να υιοθετήσουν εκ των προτέρων την αγνότητα του «δήθεν» χιούμορ του.Mίλησα για μια στημμένη συκοφάντηση που όσο και να προσπαθώ ,δεν καταλαβαίνω την αναγκαιότητα που την δημιούργησε.