Λένε ότι η πέτρα είναι άψυχη και βουβή! Οτι η μορφή και το σχήμα της είναι τυχαία κι ότι η ύπαρξή της βασίζεται σε ένα φυσικό γεγονός.

Είναι μια άποψη.Εξαρτάται πώς θέλει να το δεί κάποιος.Μια άλλη άποψη είναι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η πέτρα και ψυχή έχει και φωνή .Αρκεί να θέλεις να δείς και να ακούσεις αυτό που εκείνη θέλει να σου πεί.Να την δείς με τα μάτια της ψυχής  και  να την ακούσεις με τη φωνή της καρδιάς …

Κάποιοι λένε ότι αναπνέει, ότι κινείται, ότι μεγαλώνει….Την  ακούνε να μιλάει και καμιά φορά την συμβουλεύονται κιόλας.

Πέτρες που σμίλεψε η φύση . Αλλες με ανθρώπινη μορφή  ,άλλες με μορφές ζώων ,κι άλλες με επιβλητική παρουσία ,να στέκονται όρθιες ,σε ερημικές ήσυχες περιοχές για να κάνουν παρέα σε όποιον βρεθεί περαστικός από τα μέρη εκείνα ,  για να του θυμίζουν καμιά φορά πόσο αδύναμος είναι ο ίδιος μπροστά τους ,η ακόμα και να τον οδηγούν , και να τον προστατεύουν.

Πέτρες που προσπάθησε να σμιλέψει και ο άνθρωπος ,έτσι που να μπορεί να εκμεταλευτεί κατάλληλα την παρουσία  τους.Τις έκανε σπίτι,αξιοθέατο ,κατάλυμμα.Για να προστατευτεί,να κρυφτεί η να βγάλει χρήματα.

Σε κάθε περίπτωση όμως τίποτα  δεν ξεπερνάει το δέος που προκαλείται από τον  αρχικό κατασκευαστή….Τη φύση…